Κατερίνα ευχαριστούμε πάρα πολύ που άφησες το «σπίτι» σου, το blog diavazontas για να επισκεφτείς για λίγο το δικό μας!
Εγώ ευχαριστώ
πολύ για την πρόσκληση.
Το έχω μεγάλη
απορία, πόσα βιβλία διαβάζεις τον μήνα περίπου; Και έχοντας παιδιά,
δουλειά, εκδηλώσεις, πράματα και θάματα, πού βρίσκεις τον χρόνο και την ηρεμία
για να το κάνεις;
Διαβάζω 8-10
βιβλία το μήνα. Βέβαια υπάρχουν μήνες που διαβάζω μόνο ένα (γιατί του αξίζει),
κι άλλοι που θα διαβάσω περισσότερα. Μήνα που δεν διάβασα κανένα βιβλίο, έχω
καιρό να συναντήσω.
Έχω δύο μικρά
παιδιά, και δουλειά, και βιβλιοπωλείο, και εκδηλώσεις, και γράψιμο κυρίως.
Διαβάζω πολύ και συστηματικά, όχι μόνο λογοτεχνία, στην κυριολεξία ό,τι πέσει
στα χέρια μου. Είμαι τζάνκι της ανάγνωσης. Μόνο αυτή η απάντηση υπάρχει.
Έχεις κάποιον
συγγραφέα που ξεχωρίζεις και θεωρείς αγαπημένο σου;
Ειλικρινά αυτή
είναι η δυσκολότερη ερώτηση, να ζητήσει κανείς να ξεχωρίσω μόνον έναν. Η πρώτη
απάντηση που μου έρχεται στον νου είναι ο Τόμας Μπέρνχαρντ, λατρεύω τον
ιδιότροπο τρόπο του στην αφήγηση, την ικανότητά του να μην κλείνει ποτέ το θέμα
και την πρόταση. Στις προτάσεις του, που μπορεί να διαρκούν σελίδες ολόκληρες
χωρίς στίξη, δεν δίνεται καμία λύση για την ματαιότητα της ύπαρξης. Αυτό είναι
το σημαντικό.
Το βιβλίο σου
«Κανείς δεν θέλει να πεθάνει» μας μιλάει για ένα μαγικό μενταγιόν, για
ανθρώπους που ανταλλάζουν σώματα, για θεούς και αθανασία. Παρόλα αυτά έχεις
καταφέρει να τα κάνεις όλα αυτά να μοιάζουν πολύ σύγχρονα και πολύ κοντινά μας
ταυτόχρονα. Πώς προέκυψε η ιδέα αυτού του βιβλίου και πόσο καιρό σου πήρε μέχρι
να καταφέρεις να την ολοκληρώσεις;
Με βασάνιζε- και
με βασανίζει ακόμα- η ιδέα του εγκλωβισμού. Ένα σώμα που αρνείται να υπακούσει
στις εντολές σου, που αποτελεί το ίδιο την φυλακή σου. Αναρωτιόμουν τι θα
γινόταν αν, ένας άνθρωπος που βρίσκεται σε αυτή την κατάσταση, μπορεί ξαφνικά
να αλλάξει σώμα, να απελευθερωθεί χωρίς να είναι όμως πια ο ίδιος.
Μου πήρε πέντε
χρόνια να ολοκληρώσω το «Κανείς» και άλλα τόσα να τελειώσω το επόμενο. Είμαι
από εκείνους τους φρικτούς ανθρώπους που δυσκολεύονται να ξεκινήσουν,
τελειώνουν σχετικά γρήγορα την πρώτη γραφή κι έπειτα διορθώνουν για 3 χρόνια.
Γράφεις κάτι νέο
αυτή την περίοδο;
Σε λίγο θα
εκδοθεί το νέο μου βιβλίο- αναμένεται στις αρχές του καλοκαιριού από τις
Εκδόσεις Μελάνι. Ταυτόχρονα υπάρχει η ιδέα για ένα ακόμα μυθιστόρημα, όμως αυτό
είναι ακόμα σε πολύ πρώιμο στάδιο.
Τι θα συμβούλευες
έναν νέο άνθρωπο που θέλει να γράψει και να εκδώσει το έργο του, που αγαπά τον
χώρο του βιβλίου και θέλει να αποτελέσει κομμάτι του όπως κατάφερες να κάνεις
κι εσύ;
Να διαβάζει
πρώτα. Να διαβάζει γιατί του κάνει κέφι και το αγαπάει. Κι έπειτα να γράφει.
Όσο περισσότερο διαβάζεις –και γράφεις- τόσο περισσότερο γίνεσαι μέρος του
χώρου του βιβλίου. Όλοι οι άλλοι τρόποι είναι αδιάφοροι και εφήμεροι.
