Συναντήσαμε τη Μαρία Στεφάνου και την ανακρίναμε για να μάθουμε τα πάντα γύρω από τα βιβλία που έχει βγάλει ως τώρα!
Έχεις
βγάλει ως τώρα τέσσερα βιβλία. Ποιο ξεχωρίζεις περισσότερο και γιατί;
Στην πραγματικότητα, είναι δύσκολο να
επιλέξει κανείς και να ξεχωρίσει κάποιο από τα «παιδιά» του. Ωστόσο, θα
απαντήσω χωρίς φόβο και πάθος ότι ξεχωρίζω λιγάκι το «Μια Βόλτα στον Παράδεισο»
κι αυτό επειδή είναι πιο κοντά στη δική μου πραγματικότητα αλλά κυρίως για τον
τόπο στον οποίο διαδραματίζεται η ιστορία, την αγαπημένη μου Σαντορίνη.
Στο
βιβλίο «Νοέλια» που αποτελείται από δύο συνέχειες φτιάχνεις έναν φανταστικό
κόσμο για την πρωταγωνίστρια σου με κάστρα, πριγκίπισσες, αξιωματικούς και
προφητείες. Πόσο δύσκολο ήταν να «στήσεις» μια ιστορία που δεν βασίζεται στην
καθημερινότητα; Το στοιχείο του φανταστικού πιστεύεις πως σε απελευθέρωσε ή σε
περιόρισε όσον αφορά την εξέλιξη της;
Δεν ήταν καθόλου δύσκολο γιατί πολύ απλά
όταν αφήνεις τη φαντασία σου ελεύθερη να δημιουργήσει, έρχονται όλα στο μυαλό
σου το ένα μετά το άλλο και φτιάχνεις ένα παζλ. Όταν κάθισα να γράψω, ένωσα
απλώς τα κομμάτια.
Οπωσδήποτε το στοιχείο του φανταστικού με
απελευθέρωσε και μου επέτρεψε έμμεσα να αγγίξω και άλλα θέματα όπως την
πολιτικό σύστημα, τον ρατσισμό, τις ταξικές διαφορές, τη διαφθορά και το
κυριότερο να ερευνήσω ακόμα πιο βαθιά την ανθρώπινη ψυχή.
Το
πρώτο σου βιβλίο, που κυκλοφόρησε το 2011 με τίτλο «Σιωπή στο σκοτάδι»
βασίζεται σε μία πολύ ιδιαίτερη ιστορία όπου δυο άνθρωποι κοιμούνται μαζί,
χωρίς να δουν το πρόσωπο ο ένας του άλλου, για τις ανάγκες ενός...παράτολμου
πειράματος. Πώς εμπνεύστηκες τη συγκεκριμένη ιστορία;
Ειλικρινά, προέκυψε αυθόρμητα. Δεν ήταν
κάποιο γεγονός, μια ιστορία που άκουσα, ούτε καν ένα τραγούδι. Απλά και
απρόσμενα μου ήρθε αυτή η ιδέα και ξεκίνησα να γράφω. Πάντως με εξίταρε πολύ το
να περιγράψω έναν έρωτα που γεννήθηκε χωρίς εικόνες και ήχους ενώ βασιζόταν
απόλυτα στις αισθήσεις και στο ένστικτο.
Ξεχωρίζεις
κάποιον από όλους τους ήρωες που έχεις δημιουργήσει μέχρι σήμερα που να σου
μοιάζει περισσότερο; Που να είναι δηλαδή πιο κοντά στον δικό σου χαρακτήρα;
Αγαπώ περισσότερο τις ηρωίδες μου γιατί οι
περισσότερες από αυτές – αν όχι όλες - παρότι είναι στην ουσία απλοί άνθρωποι
παράλληλα έχουν μια ξεχωριστή δυναμικότητα. Γι’ αυτό το λόγο ακριβώς θα έλεγα
ότι ξεχωρίζω κάπως τη Νοέλια που ενώ είναι ένα κορίτσι που έχει μεγαλώσει με
πολλούς περιορισμούς και είναι προορισμένη να εκπληρώσει έναν σκοπό, στην
πορεία μεταμορφώνεται σε μια πολύ δυναμική γυναίκα, παίρνει στην κυριολεξία τα
ηνία στα χέρια της και βγαίνει νικήτρια.
Δεν ξέρω αν είναι κοντά στον δικό μου
χαρακτήρα αλλά πιστεύω ότι σ’ έναν βαθμό οι ηρωίδες μου είναι αγωνίστριες και
δεν εγκαταλείπουν ποτέ τη μάχη το οποίο είναι χαρακτηριστικό μου.
Ετοιμάζεις
κάτι νέο αυτή την περίοδο;
Πρόσφατα παρέδωσα το νέο μου μυθιστόρημα
στον εκδοτικό μου και παράλληλα προσπαθώ να συνεχίσω κάποιο άλλο που είχα
αφήσει για ένα χρονικό διάστημα στη μέση. Νομίζω ότι οι συγγραφείς πάντα κάτι
ετοιμάζουμε είτε στην πράξη γράφοντας, είτε στο μυαλό μας σκαρώνοντας σενάρια.
